Минуваат

Минуваат

            Бегањето од себе изгледа толку тешко, невозможно
            второ сонце изгрева на небото
            можеш ли да ми кажеш дали сме осудени на пропаст?

            Нема потреба од сомнеж оваа ноќ
            скриени чувства под изморена, танка завеса
            нашата приказна наскоро ќе види пад

            Семе да сјае, никогаш да не порасне...

            Кршач на сенките
            јадач на маглата
            носач на бескраен дожд
            носејќи го твојот товар, ветар
            во најтешки времиња,
            те носи, те носи преку темните води...

            Ветрот ги носи шепотењата
            сонувај...сонувај...
            болен е твојот допир,
            морбидно, твоето присуство...
            трепетливо будење, море од измачувања

Рече
сонувај...сонувај...

Судење пристига од морето,
            уште колку крилја се потребни
            да бидат врзани и фрлени в река?

Наоѓајќи го својот пат низ часови на искушение,
            барај го часот...години ќе минат
            за нови денови да се издигнат со слава...