Vitis - Соработка со Manurl Bogoevski

Б'сне молња држ се земјо
И смртта гладна отвори муцка
Гнасотилук маршира по родна нашча мајка
Да се гости и гои од нашча пот мачна
Да коле и чеда да граба и сквернави
Погани стапки в долини зелени јурат
Галоп силен, од војска неизбројна
Дојдоја - да крадат и обесчестат
Водич ниини - незнабожец гаден

Во смрт, со крв и огин

Дојдоја и наседнаа ко на своја земја
Да господарат и апашуваат на сите страни
Крвта црна нивна гнасна,
Гладна за нашча крв света
Паразит, со остар опаш боде
Со чума да ги рамниш - малку е!
Гнасотилук поган!

Накалемија копилиња, посејаа семе скапано
Јарем на секи нашчи грб
Крсје горст, светлината ни ја нема
Чад ја пуни секоа пора
Смртта гладна муцка опецнала, вечно зјае

Разбуди се, уморен мој роде
И нек срце твое бара правда
Црна чума гази света земја
Се гости и гои од пот нашча страдна
Коле и граба синове и шчерки
Под чизма гадна, глас замчен е
И чуј, в самрак пискотници ечат
Пиштат, гори нашча лоза

Испратена в смрт, со крв и оган

I remember your face

All is destined
And began with this spark
To follow our flaming hearts
Bo burst into flames

And flames took the flesh
Burnt the bones to dust
But what of the soul?
What would save me and heal this agony that carried me to the limits of my insanity?

Her cries are denied
No voice will reach and tear the heavens
What have I done?
Coiled noose taking the breath,
A guide to take me to the gates!

The same gates I hoped to see!
To rejoice and laugh and play and sing!
I spit on those grounds, I curse the creation and the deed!

Oh flames, take me!

Not a noose round my neck, or flaming pillars to be my end, divine judgment was far from me!

My end was quick and swift, I closed my eyes, darkest moments arrive, and were at play
And I still struggle to live