Твоите очи

Заедно, прегрнати од темнината
ние стоиме на карпата
ги гледаме ѕвездите
ние сме заборавени од светот
ние гледаме преку нивните лаги
и играме со наши сопствени правила
повторно гледајќи го цветот што умира
го имам видено ова многу пати
не, ова е исклучок
некоја насмевка што не е злобна
убавина донесена од друг свет
чекајќи да биде вкусена
секој почеток е убав
но што ќе биде потоа?
кожата е толку мека
но што се крие внатре?
Што се крие долу, длабоко во темнината
има ли збор што може да го опише?
или само вечна тишина?
Во која никогаш нема да пресече некој глас?
умирајќи еден за друг
барајчи уште еден краен бакнеж
Обидувајќи се да го задржиш уште малку подолго
но канџите на смртта стануваат посилни
ако никогаш ти немам кажано
дека те сакав
знам дека не морам да го кажам тоа сега
уште едно нешто, твоите очи
сакам да бидат последните што ќе ги видам