Останато

Останато

Под темни облаци
со крв зарем мораше ова да се плати
зарем мораше тој живот да се скрати?

Сретнаа таму тие, судбини вкрстени свои
до смртта жалеа, лојални на денот последен
фрлете ја прашината
танцуваат таму измачените души твои...

О, најдраго, најсакано мое
кажи ми, расплакано
за кого твоите солзи се?
чија пропаст оплакуваат?
Во студени ноќи, бескрајни зими
засекогаш загубена ли беше?
Оди пред портата и затропај
ќе ти биде отворено...