Наспроти солзите

Секогаш сме оставени на чекање
оставени да ги гледаме овие стари
мрачни одвратни лица
бидејќи тие се тоа
одвратни лица кои ни ја уништуваат радоста

Невидливи солзи, кои како река течат
во бескрајот, соединувајќи ги
сите тие загубени моменти
и кршејќи ми ги желбите

И секогаш се сведува на тоа
чувства, солзи и крварење
а всушност, зошто да се трудиме
сето тоа да го сфатиме?

Овојпат навистина е потребно да се борам
дека вреди...

Но тоа беше само искра во темнината
блесок кој треба да биде заборавен
сјај кој сјаеше толку мрачно

И секогаш мораме да молиме
бараме, а не ни е дадено
жалиме, а никој не го слуша нашиот глас
умираме, а никому не му е грижа