Убавина

Убавината изчезна пред долго време
ангелската посветеност избледе
заборавени, тие беа пратени во прогонство
горчината не си замина од нив

Кога беа во својот цут
многумина не ги забележуваа
малкумина ги сожалуваа

Тие потсетуваат на минатото
не се грижат воопшто за иднината
ги кинат нашите мигови
ја фрлаат настрана нашата верба

некогаш побудуваат чувства
некогаш, жалост и страв
не, нема да изчезнуваат вечно
чекаат само еден обичен миг
да сведочат за ова минато

И ќе ги уништат сегашните денови
ќе фрлат сенки на спомените

Сега чекаат шанса, мала, и сигурна
ќе остават тие белег
од кој многумина ќе се жалат
да, тие ќе ја создадат иднината
ќе го посеат патот со убавина
убавина, која сега го сее минатото