Што знае дете за смртта?
Како да издишам и да го извадам и последниот дим?
Последната капка катран
Преобразба од неверување
Празно тело
Механизам расипан
Гребење на запчаниците
Тапото триење пулсира и потсетува
Потсетува на врвот од бодежот
На студенилото на металот и на крлушките изронети

Што знае дете за смртта
Од каде е таа сина слика
Градниот кош и брановите
Моите две дланки
И предилката
Почекај ме
Дај ми ја барем таа милост
Во место каде што на сите им е простено
Биди судија

Крај на ера

Свет под световите
сепак над нив сите
моите стапала беа допуштени
да се впуштат внатре
на овие неземни брегови
а реки од светлина се прелеваат!

Твоето срце уште ги почитува боговите
свети шепоти оздола
што ги сечат ѕидовите
на земните пространства

Мојот живот се роди овде
и се враќа овде

Тие ја видоа мојата искра
што им прокоси на шансите
секоја бура и тресок
испратена на мојот пат
испарува како водите
од огинот што е фрлен од небото

Моето име беше мрморено
во ритуалите
кои ги скршија умовите
на заразените свештеници
што не можат да бидат пак прочистени
и тие предвидоа
мојот товар не треба
да биде повеќе

Мојата душа беше повикана
и прогонета од овде

Повторно

Крај на ера
крај на неговиот здив
што постојано сјае
лотусите се исушија
и се претворија во прав
како и моите домови проголтани
од хаотичните песочни бури

Овој свет под светови
а сепак над сите нив
моите стапала беа допуштени
да се впуштат внатре
а јас сѐ уште не сум се соочил со терезијата

Моето име ечи во заборавот
што ќе дојде
Сите ваши животи за моето сонце

Еретичко одбројување
дали сѐ што изградивме беше осудено
да биде упропастено од отров?

Неверување?

Знам, сѐ што треба да сторам
е да прободам низ твојата предавничка мудрост
твоите злобни учења
што шират слепило во овој живот и наредниот

И тогаш, портите пред кои мојот кораб пристига
се отворени

Впушти се, Избавителу
бидејќи само твоите дела
можат да нѐ затворат!

End of an era

World beneath worlds
yet above all
my feet are allowed to enter
these ethereal shores
and rivers of light overflow!

Thy heart still honors the gods
hallowed whispers beneath
that cut the walls of
the earthly plains

My life is born and
returns here

They saw my spark
who defied the odds
every storm and blast
sent my way
evaporating like water
from the fires cast down from the sky

My name was chanted
in the rituals
breaking the minds
of the corrupted priests
that can not be purified
and they foresaw
my burden should be
no more

My soul was drawn
and is banished from here

Once again

End of an era
End of his ever-shining breath
lotuses dried and turned to dust
like my homes swallowed
by the chaotic sandstorms

This world beneath worlds
yet above all
my feet were allowed
to venture inside
yet still I haven't faced the scales

My name is echoing
in the oblivion
that is to come
all your lives for my sun

Heretical countdown
was everything we built destined to
be undone by poison?

Disbelief?

I know all I have to do
is to pierce through your treacherous
wisdom, your mischievous teachings
that spread blindness in this life and the next

And thus, the gates
at which my vessel arrives
are opened

Venture, Deliverer
for your acts alone
can close us!

Friend's sadness

How much strength will I need

to put it all on the scale
all that I borrowed from you
That is part of your flesh
from all your voices
which built me up!

How much burden we all carry
towards the final end, from mountaintop to pit
it is not a grain-field
and only ships on the horizon pass by
the dream is elevation endless
hand often offered by a stranger

And you are part of me!

And when my time comes
and the skeleton of endless snake
will destroy the boats for escaping
quietly, silently whisper to me, and give me hope
because I will find myself alone at the rye's field
my time is now
and the ferryman awaits

And you are all part of me!

The moment watches above us
I remember all the steps we walked
together, strong, united
the moment keeps
all the feathers that are cut of a wing
from a bird that will not taste death
the sand grains, they ring
you all stand behind me silently

And I am part of you all!

Tell me, how much strength will I need?
And do I leave you lousy at the end?
Cos however much we hope
the light is false and insidious
the feathers are drenched in molten wax
my hands tremble soaked with ashes and blood
your sadness follows me inevitably forever

And I am part of you all!

The rye does have an end, where the field and the sky
kiss each other - horizon
your voice is unified in choir - a song for goodbye
the ink ends - the words cease
the scale is falling apart
if only we have the humility to say enough
one more look towards you all

...your voices built me up!

Пријателска тага

Колку сила ќе ми треба
да можам да го ставам на терезијата
сето она што од вас сум го зел?
од вашето месо што дел е
од вашите гласови што
мене цел ме изѕидале!

Колку ли товар носиме сите
кон последниот крај, од врв во јама
што житно поле не е
и бродови на хоризонтот што само се појавуваат...
сонот е возвишување бескрајно
рака подадена од странец често!

И дел си од мене!

А кога моето време ќе дојде
и скелетот на бескрајна змија
ќе ги уништи сплавовите за спасување
шепни ми тивко, нечујно, и дај ми надеж
оти ќе се најдам сам и исплашен насред 'ржно поле
моето време е сега
и скелеџијата чека

И дел сте од мене!

Мигот бдее над нас
ги помнам сите скалила кои ги изодевме
заедно, силно, сложно
ги чува, сите пердуви од крило отсечено
од птица која нема да вкуси смрт
песочните срнца ѕвонат
зад мене стоите сите сега молкум

И дел сум од вас!

Кажете ми,колку сила ќе ми треба?
и ве оставам ли на крајот на цедило?
оти колку и да се надеваме
светлината е лажна и подмолна
пердувите натопени со восок растопен се
дланките мои се тресат полиени со пепел и крв
тагата ваша ме следи неизбежно завек

И дел сум од вас!

'Ржта има крај, кајшто полето и небото се љубат -хоризонт!
гласот ваш здружен е хор - песна за збогум
мастилото привршува - зборовите секнуваат
Терезијата се распаѓа
само кога би ја имале волјата за доста...
уште еден поглед кон сите вас...
...гласовите ваши ме изѕидаа...

https://www.dropbox.com/s/1l3qd913zbqfey3/%D0%9C%D0%BE%D0%BB%D0%B5%D1%86%D0%BE%D1%82%20%D0%B8%20%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D0%B5%D1%87%D0%BD%D0%B0%D1%82%D0%B0%20%D0%BC%D0%B5%D1%81%D0%B5%D1%87%D0%B8%D0%BD%D0%B0%20-%20%D0%92%D0%B0%D1%9A%D0%B0%20%D0%A2%D0%B0%D0%BD%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8.pdf?dl=0

Пречекори ја портата
што води во тој свет чудесен
но има верен чувар, подмолен
иако има процеп, иако само за миг

И не знаеше, треба ли да се пречекори

Мириси околу тебе неизбројни
потчинети помошници негови
те мамат, те опколуваат
те лажат и измамуваат
сите доаѓаат, касаат и проколнуваат

Вашите средби се секогаш случајни
и секојпат со мечти сонуваш
Портата е толку близу, чувствуваш

Чуварот неуморливо пее